Üniversitede bölümün en güzel kızıydı.Bakmaz dedim ama her gün gördükçe tabi içerleniyorsun. Eğitim yılının 3. Ayı ve yurttan ayrılıp bizim pansiyona geldi ve bizim kata. Ev tarzı pansiyon dairede odalar tek kişilik. Bende ünifeb başkanıydım. Konuya girebileceğim ve muhabbet için tek kullanacağım bu. Hergün lobi de karşılaşmak için ordayım tabi

o zaman sadece messenger yahoo falan tabi nerde bu sosyal medya.. (Yıl 2005) bir anda birşeyler içer misin dedim. Kahve aldım yanına oturdum. Yurttan ayrılma sebebi falan derken muhabbet koyulaştı. Numarasını istedim. Ertesi gün yemeğe davet ettim derken aynı akşam cafede bir dans müziği denk geldi. Orda söyledim ama olmadı tabi. Farklı kişiliğe sahipti. Güzeldi ama... İç güzellik kavramını en iyi anladığım andı.